In de vorige tracks maakte je kennis met zoekmachines, machine learning en deep learning.
In deze track gaan we kijken naar de praktijk. Hoe gaan bedrijven daar ethisch mee om?
Klantenkaarten vertellen bedrijven wie wat, waar en wanneer koopt.
En dát is waardevolle informatie. Slimme systemen kunnen patronen ontdekken in grote hoeveelheden data, dus ook in de data van het koopgedrag van mensen in hun winkels.
Iedereen creëert data, waardevolle data.
Daarom is het nodig de volgende vraag te stellen: wat mag er allemaal wel en niet met onze data gedaan worden? Het antwoord daarop is afhankelijk van de volgende stelling…
Er zijn grenzen: bedrijven mogen niet zomaar alles met je data doen.
Enkele basisregels, die je ook vaak terugleest in de kleine lettertjes, zijn bijvoorbeeld het niet delen van je data met andere partijen en het gebruiken van je data puur en alleen voor bedrijfsdoeleinden.
Zou je het bijvoorbeeld oké vinden...
...om als pizzaliefhebber net iets te vaak advertenties van sportscholen voorgeschoteld te krijgen? Waarschijnlijk niet.
Tenzij je expliciet toestemming hebt gegeven, is het geen verantwoorde manier om met jouw persoonlijke data om te gaan.
Een ander voorbeeld komt van Amazon
Je kent ze vast wel: bekend van hun online winkels en de streamingdienst. Amazon wilde een tijd geleden AI toepassen op hun eigen personeelsbestand.
Let dus op. In de pers lees je vaak: een algoritme is oneerlijk, of een AI-systeem discrimineert.
Maar jij weet nu hoe dat zit. Het algoritme doet niks. Het zijn mensen die het ontwerpen en vaak op basis van geselecteerde, historische data.
